De Woningwet besteedt aandacht aan de wooncoöperatie, een organisatievorm waar tot nu toe weinig mensen ervaring mee hebben. Een wooncoöperatie is een samenwerkingsverband van mensen dat zich richt op het realiseren van een betere en betaalbare woonsituatie voor elkaar. Wooncoöperaties houden zich dus bezig met het beheren en/of exploiteren van woningen ten behoeve van de deelnemers.
DOEL EN WERKWIJZE KUNNEN VERSCHILLEN
Grofweg onderscheiden we drie soorten wooncoöperaties:
1. De Vastgoedcoöperatie of besloten huurvereniging:
Hier is sprake van collectief eigendom. De coöperatieve vereniging bezit woningen en verhuurt deze exclusief aan de leden, die samen de organisatie besturen. Deze organisatievorm is al een eeuw oud en het is de oervorm van sommige woningcorporaties.
2. De koperscoöperatie:
Dit is een collectief van bewoners die hun woning hebben gekocht. Er is sprake van individueel eigendom, maar men kan alleen via deelname aan de coöperatieve vereniging kopen. Deze vorm heeft raakvlakken met de CPO ontwikkelvereniging die gezamenlijk woningen realiseert. CPO/zelfbouw is een ontwikkelvorm die goed samengaat met de coöperatie als organisatievorm. CPO is gericht op realisatie van woningen, de coöperatie op het eigendom en beheer ervan, beiden gaan uit van het zelfbeschikkingsrecht van de bewoner.
3. De beheercoöperatie:
Hier is sprake van een collectief van huurders dat vergaand zelfbeheer voert over de woningen. De coöperatie is dus niet de eigenaar. De bewoners behouden hun huurcontract met de verhuurder. De beheercoöperatie neemt rechten en plichten over op het gebied van onderhoud en beheer van de woningen.
DE WOONCOÖPERATIE EN DE WONINGWET
De Woningwet maakt het voor huurders van woningcorporaties mogelijk een wooncoöperatie op te richten. Indien minimaal vijf bewoners uit een complex zich melden, waarvan de helft tot de doelgroep behoort (inkomen tot € 38.950), moet de woningcorporatie de oprichting ondersteunen. Zo moet de corporatie minimaal € 5.000 beschikbaar stellen voor advies bij het opstellen van een coöperatieplan. Indien men overeenstemming bereikt over aankoop komt hier een onderhoudsreservering bij voor de komende vijf jaar ten bate van de leden met een inkomen onder de € 38.950.
Het verkopen van woningen is aan regels gebonden, ook als het gaat om zittende huurders. Dat werpt een drempel op voor startende coöperaties. Kortingsregelingen zijn toegestaan om bewoners tegemoet te komen die onvoldoende inkomen hebben voor een volledige hypotheek. Zo mag gebruik gemaakt worden van koopconstructies met terugkoopplicht. Afhankelijk van de verkoopbepalingen kan de aankoopprijs verlaagd worden naar 75% of 50% van de marktwaarde. De minister biedt experimenteerruimte op dit vlak.
WAT TE DOEN ALS EEN GROEP HUURDERS ZICH MELDT?
Dat is schrikken! Opeens staan er klanten op de stoep die jouw sloop- of verbeterplannen afwijzen, of die denken dat ze de woningen beter en goedkoper kunnen beheren. Volgens de woningwet mag je ze niet de deur wijzen en moet je ze kansen bieden om hun plannen en ideeën te onderbouwen.
Maar wat een kans ook: Zo’n potentieel van denkkracht, zelfwerkzaamheid, enthousiasme en saamhorigheid dat loskomt! Wat wil je nog meer dan dat bewoners zich verantwoordelijk voelen voor hun woning en woonomgeving en bereid zijn daarin te investeren?
Goed voor de wijk. Goed voor de waarde van je omliggend bezit en goed voor je portemonnee! Dus grijp die kans en help ze op weg met een haalbaar en betaalbaar plan!
Meer weten over dit onderwerp? Platform31 experimenteert samen met veertien koplopers met het opzetten van wooncoöperaties. Zie http://www.platform31.nl/publicaties/de-wooncooperatie-dat-zijn-wij
