“Kan je zelf” Hijgend en puffend verscheen meneer van Putten achter de toonbank van zijn winkel in sanitair en loodgietersspullen. Het was duidelijk dat hij zich zelf al lang niet meer in nauwe kruipruimtes bewoog. “Kan je zelf” was zijn antwoord op mijn vraag of hij mijn gaskachel kon aansluiten.… lees verder
Begin 2013 was ik in gesprek met een portfoliomanager. Het bekend worden van de heffing had geleid tot een streep door investeringsplannen en een verschuiving naar groot onderhoud. Zij gaf aan dat er veel onderhoudsplannen in de pijplijn zaten, al of niet gecombineerd met een verbeterpakket. De beperkte budgetten noopten… lees verder
Op zoek naar de corporatie van de toekomst De corporatiesector zit in zwaar weer. De financiën staan onder druk, het speelveld is verkleind en recente excessen zorgen voor een belabberd imago. Veel corporaties zijn bezig met kostenreductie, efficiencyverbetering en versmalling van de kerntaken, ten koste van ontwikkeling en innovatie. Het… lees verder
Wie wil nog participeren? Onder het kopje “transformatie” bepleit Bas ter Stege in zijn blog van 6 februari het leggen van nieuwe verbindingen van de corporatiesector met de samenleving. Oude participatiemodellen, gebaseerd op de Overlegwet, sluiten daar niet bij aan. Ik kan dat onderschrijven. Wat werkt dan wel? Verbinding met… lees verder
Van wie is die woning? De situatie Twee rijtjes duplex woningen in een schilderachtig dorp onder de rook van de grote stad. De woningen zien er vriendelijk uit en men woont er naar zijn zin. Het dorp vormt een hechte gemeenschap met een bloeiend verenigingsleven. Gemeenschappelijke vijand is de stad… lees verder
Portfoliomanagement van buiten naar binnen Vierentwintig karakteristieke woningen in een doodlopend straatje aan de rand van de grote stad. Aan het eind een speeltuintje met picknicktafel. In de aangrenzende tuin rondscharrelende kippen en een pergola met druivenranken. Aan een kant kijk je uit over het weiland. Alleen het geraas van… lees verder
Overleg met huurders is zo oud als de corporatiesector zelf. Bij woningbouwverenigingen zat huurdersinbreng ingebakken in de organisatiestructuur. Later wisten actiegroepen overleg af te dwingen en eind vorige eeuw is wettelijk geregeld dat woningcorporaties “hun huurders betrekken bij beleid en beheer.” En aldus geschiedde. Er zijn participatie structuren opgetuigd, met… lees verder
Woningcorporaties zitten in het verdomhoekje. Excessen in de sector bepalen de beeldvorming en de maatschappelijke meerwaarde blijft onderbelicht. Het politiek draagvlak is verspeeld. € 1,7 miljard investeringsruimte wordt weggesneden. De sector verkeert in een legitimiteitscrisis. De eerste reflex is drastisch bezuinigen op kosten en investeringen. Aan je bewoners vertellen dat… lees verder
Zowel in de communicatie als in de uitvoering van groot onderhoud in een naoorlogse wijk is van alles mis gegaan. Jammer, er is een hoop geld geïnvesteerd en niemand is blij. Een huurdervereniging die negatieve energie genereert door onderlinge verdeeldheid en oud zeer maakt het niet gemakkelijker. Halverwege het onderhoudstraject… lees verder
De partijen in de wijk hebben geen vertrouwen in het participatiebeleid van de corporatie. Men vindt de corporatie arrogant, niet communicatief en erg intern gericht. Wanneer ik opdracht krijg een huurdersraad te formeren begin ik met het verifiëren van de intenties van het managementteam. Als blijkt dat men daadwerkelijk open… lees verder
